Tuggerah en Cresent Head

Lieve allemaal,

Vrijdagochtend hebben we de bus genomen naar onze autoverhuur om onze camper op te halen. Het was even lastig de juiste bus en bushalte te vinden als je op het Centraal Station bent van een stad waar ongeveer 25% van de bevolking woont, maar het is ons uiteindelijk gelukt. We hebben een grote auto van ongeveer 4 meter dat is omgebouwd tot een klein campertje. De banken achterin kunnen worden omgebouwd tot een liggedeelte en als de kofferbakklep wordt geopend, kunnen we bij ons wasbakje, coolbox en gasfornuisje.

De verhuur zat in een redelijk drukke wijk en het was meteen flink wennen met links rijden, bijzondere stoplichten en bijbehorende regels, een grote auto en rijden in de spits. Allereerst moesten we Sydney uit zien te komen wat ons filerijdend zo’n 2 uur kostte. Hierdoor hebben we de Blue Mountains helaas moeten overslaan. We zijn net boven Sydney het Ku-Ring-Gai National Park ingereden. In het Kalkari Visitor Centre kwamen we met 2 aardige oudere mannen aan de praat die lovend waren over Nederland en zij verwezen ons door naar het dorpje Tuggerah om daar te overnachten. Onderweg kwamen we langs een groot shoppingcentre waar we wat boodschappen hebben ingeslagen voor een paar dagen voordat we onze weg vervolgden. Tuggerah is een klein dorpje gelegen aan de oude snelweg, de Pacific Highway, dat we nog konden halen voordat het donker werd en waar we een camping konden vinden. We verbleven onze eerste nacht op het Oasis Caravan Park. Nu het winter is in Australië gaat de zon al tussen 5 uur en half 6 onder waardoor het om 6 uur al helemaal donker is. Daarnaast koelt het heel erg af wat zorgt voor super koude avonden en nachten, de temperatuur ligt dan net iets boven het vriespunt.

Op onze tweede dag, zaterdag, hebben we heerlijk uitgeslapen en in het zonnetje ontbeten. Ook al is het winter hier, in een shirtje in de zon ontbijten zit er gelukkig wel in. We zijn de tweede dag naar Cresent Head gereden met onderweg prachtige uitzichten. We kwamen ontzettend veel wegwerkzaamheden tegen, dus ons plan om naar een Koala Hospital te gaan, viel in het water. Ze zijn namelijk overal de snelweg aan het verbreden en omleggen van een 80 km weg naar een 110 km weg. Ons plan was om in een National Park te overnachten aan het strand, maar al eerder kwamen we een camping tegen waar dit kon. Het voordeel was dat we bij licht aankwamen en rustig onze camper van binnen konden ombouwen en konden koken bij licht. Ons uitzicht was een riviertje dat in de oceaan uitmondde en een groep ronddobberende pelikanen, super mooi! Na onze tweede nacht zijn we om 7 uur opgestaan en hebben een ochtendwandeling gemaakt over het strand waar de eerste surfers alweer in het water lagen. Hierna zijn we de weg weer opgegaan richting het idyllische en hippieachtige dorpje Byron Bay.

Liefs, Ilse