Mission Beach en Hidden Valley

Lieve allemaal,

Maandag had ik nog een drukke werkdag op AIMS waarbij we verder gingen met de koraallarfjes tellen op de plugs. Wat mij opviel was dat ze in de afgelopen dagen al goed ontwikkeld en gegroeid waren, dus dat is een goed teken van de babykoraaltjes! Helaas had ik een te drukke dag om voor de laatste keer met Edith te lunchen, maar aan het eind van de werkdag heb ik afscheid van haar genomen. Ze vertrok naar Melbourne halverwege de week en ik zou haar niet meer zien aangezien ik een paar dagen vrij nam afgelopen week.
Alwin vloog maandagochtend vanaf Cairns richting Sydney en vloog dinsdag door naar Nederland. Martijn nam maandagochtend de Greyhound bus naar Townsville en had nog negen dagen bij mij voordat hij weer naar Nederland vertrok.
Toen ik thuis kwam van AIMS stond Martijn al op mij te wachten en kon mijn vakantie echt beginnen! We hebben de laatste dingen ingeslagen en de tassen ingepakt, want de volgende dag konden we onze huurauto ophalen en een paar dagen op vakantie gaan.

Dinsdagochtend heeft Caleb ons naar het vliegveld gebracht waar we onze huurauto op konden halen. We hadden een cabin in Mission Beach geboekt voor 3 nachten. Mission Beach ligt tussen Townsville en Cairns in en dit gedeelte hadden we beide tijdens het reizen langs de oostkust overgeslagen. Des te leuker om Mission Beach nu samen te ontdekken. Eenmaal in Mission Beach aangekomen, hebben we ingecheckt op de camping en daarna hebben we de omgeving verkend. We zijn naar Mission Beach Pier gereden en hebben daar gewandeld. Aan het eind van de middag hebben we lekker gezwommen en geborreld.

Woensdag zijn we naar het dorpje Tully, net onder Mission Beach, gereden om vanaf hier naar de Tully Falls en Tully Gorge te gaan. Al vrij snel zagen we een cassowary langs de weg. Deze leven ook veel bij Cape Tribulation waar ik met Evelien geweest was, maar wij hebben daar helaas geen gezien. Dit is een enorme, niet-vliegende, gekleurde vogel wat veel weg heeft van een struisvogel. Ze lijken heel erg lief, maar staan bekend als de gevaarlijkste vogel ter wereld. Gelukkig at de cassowary rustig door toen we stopten langs de weg om een foto te schieten van dit mooie dier. We hebben onderweg naar de watervallen een aantal keer gestopt bij mooie uitzichtpunten. Aan het eind van de weg konden we een klein paadje aflopen en kwamen we bij de waterval uit. Het bleek dat we via een andere route gereden waren dan dat we van plan waren en we waren nu bij het lagere gedeelte van de waterval aangekomen. Maar het was het waard!
’s Middags zijn we naar het aangrenzende strand van de camping geweest. We hebben helaas niet gezwommen in de oceaan, we durfden dat niet aan aangezien er nog geen stinger (kwallen) netten in het water waren geplaatst. Het was begin november en dat is het begin van het stinger seizoen. En daarnaast kunnen altijd overal langs de kust van Queensland krokodillen zijn, dus nog een reden om toch maar niet het water in te gaan. Gelukkig was het zwembad op de camping een goed alternatief!

Donderdagochtend zijn we vroeg opgestaan en naar Freshwater station, vlakbij Cairns gereden. Vanaf hier vertrok onze trein, de Kuranda Scenic Railway, naar Kuranda. Dit is een dorpje gelegen in de Atherton Tablelands waar ik met Evelien op onze reis al was geweest. Het spoorlijn van Cairns naar Kuranda is tussen 1882 en 1891 aangelegd en gaat door 15 handgemaakte tunnels en over 37 bruggen. Kuranda wordt ook wel ‘het dorpje in het regenwoud’ genoemd en is een toeristisch dorpje dat draait op de komst van vele toeristen die daar elke dag over de lokale markten struinen. Vlakbij Kuranda liggen de Barron Falls, waar de trein zowel op de heen- als terugweg een stop maakte. Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat wij een heerlijk toeristisch dagje hebben gehad met als lunch een echte Aussie Pie, want dat kon niet ontbreken op onze toeristische dag. ’s Avonds hebben we op de camping van de bbq in de kampkeuken gebruik gemaakt voor een Aussie bbq. Een lekkere afsluiting van de dag.

Vrijdag stonden we voor de keuze of we nog een nacht in Mission Beach zouden blijven, terug naar Townsville zouden gaan of om nog ergens anders een nacht heen te gaan. We kozen voor het laatste en dus hebben we ’s ochtends de koffers gepakt en uitgecheckt op de camping. We vonden op internet een leuke kamer dat onderdeel is van Hidden Valley Cabins. Dat klonk ons leuk in de oren en we besloten hier te overnachten die avond. Op weg daar naar toe zijn we naar de Wallaman Falls gereden, dit is de hoogste, permanente en ‘enkele-druppel’ waterval van Australië. Het was zo’n 50 km rijden over wegen met koeien en over steile en kronkelige bergweggetjes, maar dan heb je ook wat! We hebben eerst gelunched met het geluid van de waterval op de achtergrond en daarna hebben we van het uitzicht van de waterval en Wallaman Gorge genoten. Vervolgens hebben we boodschappen ingeslagen voor ons verblijf bij Hidden Valley Cabins en zijn we langs Crystal Creek en Paluma er naar toe gereden. Onderweg kwamen we weer langs Frosty Mango en daar kun je natuurlijk niet voorbij rijden zonder een ijsje te halen. Hidden Valley Cabins is een eco-resort met een aantal kamers, cabins en luxe cabins en maakt alleen gebruik van zonne-energie. Het is gelegen in the middle of nowhere en je komt hier helemaal tot rust. Eenmaal aangekomen hebben we de auto uitgepakt, een duik genomen in het zwembad, een potje pool gespeeld en daarna gekookt in de open keuken terwijl we de zon mooi onder zagen gaan. We waren de enige gasten en hadden dus alles voor onszelf. Ondertussen hadden we het vuur aangestoken en hebben we bij het kampvuur gegeten. Wanneer de zon onder is, is het echt stik donker op het terrein. Toen we ’s avonds terug liepen naar onze kamer, zagen we een wallaby vlakbij de deur zitten, we zaten echt midden in de natuur. Ook was het super stil en de enige geluiden die je hoorde waren afkomstig uit de natuur. Met het tikken van de regen op het dak zijn we in slaap gevallen.

Zaterdagochtend besloten we in het restaurant van Hidden Valley Cabins te ontbijten en kregen we een heerlijk vers- en zelfgemaakt ontbijt. Ondertussen hebben we gekletst met de eigenaar en eigenaresse van het resort. Zij raadden ons de wandelroute ‘Wallaby walk track’ aan die vanaf het resort naar een uitkijkpunt over de vallei leidde. De eigenaresse van het resort had de route aangegeven met rode pijlen, maar soms was het best lastig de juiste weg te vinden. Uiteindelijk kwamen we bij het einde van de wandelroute uit en hadden we mooi uitzicht over de Hidden Valley Cabins en de vallei. We waren al gewaarschuwd dat de terugweg moeilijker te vinden was aangezien ze de terugweg nog niet gemarkeerd had en dit was inderdaad zo. We hebben uiteindelijk zelf een pad naar beneden genomen en kwamen bij de achterkant van het resort uit. Een goed begin van de ochtend, zo’n mooie wandeling. Daarna was het tijd om de auto weer in te pakken en uit te checken bij dit verborgen paradijsje. Via de Birthday Creek Falls en Lake Paluma zijn we naar het dorpje Paluma gereden. Op de heenweg zagen we dat er een kleine pottenbakkerij was en het leek ons leuk daar een kijkje te nemen. In Paluma, dat boven op de berg ligt, was het koud en mistig en het dorpje maakte een slaperige indruk. Zoals we verwachtten was de pottenbakkerij dan ook helaas gesloten. We besloten terug te gaan naar Townsville waar we eind van de middag de auto weer inleverden bij het vliegveld. Martijn reed in de huurauto en ik in Caleb zijn auto naar het vliegveld. Daarna zijn we met Caleb zijn auto doorgereden naar Castle Hill, wat midden in Townsville ligt. Het was schemerig en dus hadden we prachtig uitzicht over Townsville en Magnetic Island met al haar mooie
lichtjes.

Veel liefs,
Ilse