Regen, ziek, dokter en stage

Lieve allemaal,

Zaterdagochtend werd ik wakker en het hoosde! Een grijze lucht, het regende de hele ochtend en het weer leek ook niet beter te worden dus ik besloot eind van de ochtend naar het winkelcentrum te gaan om deze troosteloze dag door te brengen. Op mijn slippertjes en met een paraplu boven mijn hoofd ben ik naar de bushalte gelopen. Mijn dichte schoenen had ik in mijn rugtas gedaan zodat ze droog bleven. En wachten op de bus is altijd een pretje bij de bushalte dat enkel bestaat uit een paal met een bord. Geen bankje, geen afdakje en een bus die 15 minuten later komt dan volgens schema. Er wordt dan ook nooit verontschuldigd dat bussen hier nooit volgens schema rijden. Gelukkig had ik mijn grote vriend de paraplu die mij droog hield. In het winkelcentrum heb ik lekker rond gedwaald en rond gekeken. Het was er gezellig druk en overal werden liedjes gedraaid door de naderende kerst. Er is dan ook een Santa waarmee je op de foto kunt, zo lekker cliché als je ook in films ziet. Er staat een rij met allemaal kinderen te wachten tot ze op schoot mogen bij Santa en er een foto wordt gemaakt. Het was natuurlijk verleidelijk, maar ik ben toch echt te oud om bij Santa op schoot op de foto te gaan. Toen ik later weer langs liep, wenste Santa mij een Merry Christmas toe. Je begrijpt dat mijn dag niet meer stuk kon! Santa mag trouwens blij zijn met zijn dikke kerstmanpak in een winkelcentrum door alle airconditioning, maar buiten is het geen pretje denk ik. Toen ik ’s middags weer met de bus naar huis ging, was er weer blauwe lucht met wat wolkjes en de zon te zien, toen was het meteen weer heel warm. Dan is het opeens weer heel heet. Toen ik aan het wachten was op de bus kwam ik aan de praat met een aardige jongen die in het winkelcentrum werkt als bewaker aangezien het nu zo druk was met de naderende kerst. Hij kwam oorspronkelijk uit Zuid-Afrika maar woont sinds een paar jaar in Australië. De avond ervoor kwam ik op de JESI Christmas party met iemand aan de praat die ook Zuid-Afrikaans is. Grappig dat ik binnen 24 uur twee mensen ontmoet die oorspronkelijk uit Zuid-Afrika komen, maar wel erg leuk.

Zondag voelde ik mij niet fit en was ik snip verkouden. De dagen ervoor was ik al best moe en werd ik al verkouden dus het ziek zijn zat er wel een beetje aan te komen. Ik heb de dag doorgebracht met uitrusten en films en series kijken.

Maandag besloot ik wel om naar AIMS te gaan en heb ik de ochtend redelijk vol gehouden. Gelukkig heeft AIMS hier en daar een bed staan in een klein kamertje bij de toiletten dus hier heb ik de middag doorgebracht. Ik heb wat geslapen en muziek liggen luisteren. Dat is dan weer het nadeel van een afgelegen plek en een carpool systeem, je kunt niet zelf bepalen wanneer je naar huis wilt.

Dinsdag ben ik thuis gebleven om uit te zieken, maar werd ik wakker met een super zere hand en gezwollen pols. Ik had maandag een verkeerde beweging gemaakt, maar had niet door dat het zo’n verkeerde beweging was en het zo’n pijn zou doen.

Woensdag voelde ik mij weer een stuk beter, maar mijn pols was er nog steeds niet goed aan toe. Ik besloot een dokter te bellen en kon dezelfde dag nog langs. Gelukkig hoefde Riley niet te werken en kon mij naar de dokter brengen. De dokter deed wat testjes met mijn vingers, hand en pols, maar door de zwelling kon ze niet vaststellen wat er aan de hand was. Ik werd daarom door verwezen naar Queensland X-ray om een röntgenfoto van mijn pols te laten maken om er zeker van te zijn dat er niets was (af)gebroken bij mijn pols. Riley heeft mij hier naar toe gebracht en na afloop weer naar huis gebracht.

Donderdag voelde ik mij gelukkig weer fit en met mijn hand ging het ook weer een beetje beter. Ik werd thuis opgehaald door Joe en hij heeft mij naar een andere locatie van Queensland X-ray gebracht om hier een echo te laten maken van mijn pols om op deze manier te zien of er schade was bij mijn pols. Na de echo kon ik lopend naar de dokter toe. Onderweg kwam ik langs een grasveldje en onder een grote boom heb ik heerlijk geluncht. Bij de dokter kon ik de resultaten bespreken van beide onderzoeken. Het goede nieuws was dat er inwendig niets is gebroken of gescheurd, dat was een hele opluchting. Wel raadde de dokter mij aan mijn pols een week rust te geven en een polsband te kopen. Dit om mijn pols te stabiliseren voor herstel en ter herinnering dat ik mijn pols niet gebruik. Het is namelijk mijn linker pols en laat ik nou net links zijn, super onhandig! Maar goed, nu heb ik de kans tweehandig te worden, een handige eigenschap als je in de research werkt. Elk nadeel heeft zijn voordeel zullen we dan maar zeggen. Ik ben vanaf de dokter naar het winkelcentrum gelopen. Deze route ging door een droge rivierbedding die in de droge tijd van het jaar als wandel- en fietspad wordt gebruikt, want het is gewoon geasfalteerd. Heel ideaal, want dit was een snelle route naar het winkelcentrum. Hier heb ik een mooie polsband gekocht en vervolgens heb ik de bus terug naar huis genomen.

Vrijdag ben ik weer naar AIMS gegaan. Bijna iedereen ging om 12 uur ’s middags naar huis aangezien het de dag voor kerstavond was, sloot AIMS al om 12 uur. Helaas zat dat er niet in voor mij. Samen met Wing en haar partner hebben we de plugs van 36 trays, zo’n 4000 plugs, willekeurig verdeeld over nieuwe trays waar alle babykoraaltjes kunnen uitgroeien zodat ze over 3 jaar kunnen worden doorgekruist. Een heel werk, maar uiteindelijk waren we al om 4 uur klaar en konden we ook naar huis om te genieten van een kerstweekend!

Dan rest mij enkel nog te zeggen: Have Yourself a Merry Little Christmas!

Veel lieve kerstgroetjes,
Ilse