The Strand, Jourama Falls, verjaardag en stage

Lieve allemaal,

Zaterdagochtend heb ik de bus gepakt naar het centrum en vanaf daar
ben ik naar The Strand en The Rockpool gelopen. Eenmaal aangekomen bij The Rockpool kwam ik voor de verbazende teleurstelling te staan dat deze leeg was! Er was een alg in het water gevonden die mogelijk toxisch en schadelijk voor de gezondheid bleek te zijn. Ik ben doorgelopen naar het uitkijkpunt Kissing Point waar je mooi uitzicht hebt over Maggy (Magnetic Island), The Strand en de stad richting Castle Hill. Daarna ben ik terug gelopen en heb ik op het strand onder palmbomen gelegen en gelezen. Op de terugweg naar huis heb ik nog even een tussenstop gemaakt bij het winkelcentrum. Toen ik net thuis was, kwamen Joe, Kathy, Riley en Eden weer thuis. Joe en Kathy waren kwamen net terug uit Canada en hadden veel te vertellen. In Canada was het erg koud met een beetje sneeuw en ijsbanen in steden wat veel indruk op hen had gemaakt.

Zondag werd ik opgehaald door Wing en zijn we naar de Jourama Falls gereden. Deze liggen ten noorden van Townsville, redelijk dichtbij Crystal Creek. De Jourama Falls bestaan uit allemaal kleine subwatervallen die samen de Jourama Falls vormen. Je kunt bij de Jourama watervallen bovenaan of onderaan de watervallen parkeren en dan kun je via een stenen paadje, klimmend en klauterend naar een zwemplek. Bij die zwemplek hebben we onder een boom, schuilend voor de regen, geluncht. Een voordeel van de regen was dat er niemand bij de waterval was terwijl de temperatuur nog steeds prima was en dus lekker zwemweer. Na de lunch zijn we via het water, wat kleine zwembaden gescheiden door grote rotsblokken, en klauterend over rotsen naar een zwemplek bij de onderste waterval aangekomen. Op de terugweg naar onze zwemplek kwamen we langs een heel diep zwembad waar je van een vier meter hoge rots kon afspringen. We konden het natuurlijk niet laten om dit een aantal keer te doen.
Toen we uiteindelijk onze rugtassen weer hadden ingepakt en klaar waren om terug te gaan, kwamen we een jongen tegen die we ook al eerder waren tegen gekomen. Hij nam ons mee naar een ander mooi zwemplekje waarvan veel mensen het bestaan niet weten. Aan het eind van de middag, op weg naar huis hebben we onderweg nog even een stop gemaakt bij Frosty Mango om een overheerlijk ijsje te eten. Het was een geslaagde dag.

Maandag waren Michael en ik de enigen van onze auto die naar AIMS gingen en hierdoor konden we op de terugweg een toeristische route door Townsville nemen. Aangezien Michael geboren en getogen is in en rondom Townsville weet hij veel over de stad.
Ook was het Caleb zijn verjaardag, maar hij viert zijn verjaardag nooit echt dus er was geen groot feest thuis.

Dinsdag was weer een drukke dag op AIMS en tevens mijn laatste dag als 22-jarige!

Woensdag was ik jarig, terwijl ik niet echt het December-gevoel had, voornamelijk door het weer. Hoewel het erg warm was, de warmste verjaardagen van mijn leven (tot nu), zitten we nu wel in het regenseizoen en had ik gewoon ouderwets regen op mijn verjaardag. Ik werd verrast tijdens mijn ontbijt met een videochat met Marjolein en Evelien. Bij mij was het natuurlijk al 14 december, maar in Nederland nog niet. Op AIMS heb ik even met papa geskyped en vervolgens kwamen Wing en Lesa mij feliciteren. In de tearoom stond taart klaar en er schoven steeds meer mensen aan. Ik heb het gevierd met Lesa, Wing, Kat, Brian, Carlos en Bettina. Even later kwam Pedro aan die ik eigenlijk alleen van gezicht kende. Hij is de partner van Bettina en mogelijk wist hij via haar dat ik Nederlands was, want ik werd gefeliciteerd op z’n Nederlands met 3 zoenen. Daarna vroeg hij of ik al was toegezongen, maar na een ‘nee’ van mij begon hij uit volle borst ‘Lang zal ze leven’ te zingen. Ik was super verbaasd dat hij al deze Nederlandse verjaardag tradities kende aangezien hij zelf Portugees is. Na afloop heb ik even met Bettina en Pedro bijgepraat over hoe het kwam dat zij Nederlands spreken, hoe ze in Nederland terecht zijn gekomen en wat ze van hun tijd in Nederland vonden. Bettina, een Oostenrijkse, en Pedro hebben elkaar in Nederland leren kennen toen ze daar beiden studeerden. Voor Bettina haar PhD zijn ze verhuisd naar Australië en beiden nu aan het werk op AIMS. Leuke verassing door de internationale wereld hier.
Thuis werd ik gefeliciteerd door de familie en ’s avonds zijn we uiteten gegaan met zijn allen om een drievoudige verjaardag te vieren. Caleb was maandag jarig, ik dus woensdag en Kathy (Caleb zijn moeder) was de dag na mij jarig. We hebben in een Thais restaurantje gegeten waar we allemaal gerechtjes hadden besteld die we konden delen. Een minibuffet dus. Als toetje had ik gefrituurd ijs, jawel. Dit klonk mij raar in de oren, maar het was echt erg lekker. Het leek een soort oliebol van de buitenkant met een gefrituurd laagje met daarin een nog volledig hard en koud bolletje ijs. Een typisch Australisch toetje, ik kon mijn Australische verjaardag niet beter eindigen.

Donderdag was het Kathy haar verjaardag, maar thuis hebben we het niet echt groots gevierd aangezien we dat de avond ervoor al hadden gedaan. Wel hebben we ’s avonds met zijn allen de kerstboom opgezet. Ze kennen hier rondom Townsville geen echte kerstbomen aangezien die hier niet groeien door het tropische klimaat.

Vrijdag was het super rustig op AIMS qua mensen. De naderende kerst was merkbaar en in het algemeen nemen mensen op vrijdag of maandag vaak hun vrije dag. Vandaag was Brian jarig en dus was er weer taart! Niet verkeerd om de werkweek mee af te sluiten.
’s Avonds was er thuis een Christmas party van JESI, het bedrijf van en waar Joe en Kathy werken. Het team van JESI bestaat uit 12 personen en ook de aanhang was uitgenodigd op het feest. Gelukkig hebben we een groot balkon dus het paste met gemak. Als avondeten was er natuurlijke een BBQ en daarna werden de Christmas crackers uitgedeeld (Ik voeg een foto toe ter verduidelijking). De cracker bestaat uit een ingepakte kartonnen koker met aan beide uiteinden een stuk uitstekend cadeaupapier. Aan beide kanten wordt er aan de cracker getrokken en deze breekt altijd ongelijk. In de koker zit voor de winnaar een gekleurd papieren kroontje, een klein cadeautje en een raadsel. De winnaar met de koker moest het raadsel voorlezen en de rest van de groep moest het antwoord raden. Daarna was er nog een spel wat Secret Santa genoemd wordt. Iedereen legde een cadeautje in en alle namen op lootjes in een bak gedaan. De persoon van het eerst getrokken lootje mocht een cadeautje uitkiezen, uitpakken en moest deze houden. Alle volgende personen mochten voor het uitpakken beslissen of ze wilden ruilen met een al uitgepakt cadeautje of niet. Het leek een beetje op het spel dat in Nederland wordt gespeeld met Sinterklaas. Ik heb aan het spel een kartonnen stocking (kerst kous) met daarop allemaal typisch Australisch snoep overgehouden. Daarna ging het feestje door tot in de vroege uurtjes met lekkere drankjes en goede muziek!

Veel liefs,

Ilse